Dit zijn Robbert en Gwen en zij nemen jullie mee tijdens hun eerste zeilreis als flottielje begeleiders. Robbert ging op jonge leeftijd met zijn ouders mee op zeilvakantie in Kroatië en daar leerde hij veel over flottielje zeilen. Op 18-jarige leeftijd werd hij al gevraagd voor een schipper-opdracht. Sindsdien is hij elke zomer op het water in Kroatië te vinden. Dit is natuurlijk perfect met de lange zomervakanties die je als student hebt! Gwen heeft haar zeil skills in Nederland opgedaan. Ze is instructeur en geeft les aan kinderen en studenten bij dezelfde zeilvereniging als waar ook Robbert lid is. Afgelopen zomer waren zij voor het eerst een flottielje-koppel en voeren zij met een fantastische groep door het mooie Kroatië.
Wakker worden met een kater is niet leuk! Maar geloof me… deze kater wil je iedere dag! Het was een latertje gisteravond, maar wat hebben we genoten met elkaar. Om 8 uur deze ochtend gaat dan ook standaard onze wekker. Het besef dat het de laatste dag is van deze zeilweek schuiven we maar even opzij. Nog voor de briefing uit maken Robbert en ik een wandeling naar het dorp voor een kop koffie bij een plaatselijk koffiebar.
De ‘laatste’ briefing houden we op het strand met onze voeten in het zand. Waar we gisteravond nog met een cocktail in onze handen stonden te genieten van ondergaande zon, hebben we nu allemaal de zeekaarten en boeken weer op onze schoot. Het had voor iedereen nog wel een paar dagen langer mogen duren deze reis.
Zodra iedereen is vertrokken, terug naar zijn/haar zeiljacht, genieten wij nog even van het uitzicht over de baai en stellen we eensgezind vast dat het niet te bevatten is hoe snel deze week is gegaan.
Op de eerste dag zoveel indrukken … ankerprobleem, een boot zonder waterdruk. Kadeborrel en de jongelui die elkaar zo snel vonden. Cliffspringen op de 3e dag en de prachtige sterrenhemel. Het varen door de Kornatie eilanden en dan gister afsluiten met tapas en DJ op een echt zandstrand.
Tijd om met onze dinghy terug te gaan naar ons eigen zeiljacht waar we in alle rust wachten tot de jeugd aan boord ontwaakt. ‘Moeders’ heeft alweer een heerlijk ontbijt op de kuiptafel getoverd van alle restjes van de afgelopen dagen. Hoe doet ze het weer?!
Wanneer we weer onderweg zijn en de zeilen goed hebben staan, worden we spontaan uitgedaagd voor een wedstrijd: kom maar op! Nu iedereen de zeebenen flink onder controle heeft is dit een cadeautje op de laatste dag voor iedereen. De wind staat perfect op weg naar de thuishaven. (NW). Nek aan nek kruizen we op tot een fictieve finishlijn (tussen 2 eilanden). Concentratie alom bij ons aan boord, want tja… we willen toch niet verliezen?? Iedereen aan boord had zijn/haar functie. En lieve ‘moeders’ wist met een schuin hangend zeiljacht nog steeds een heerlijke lunch te verzorgen, dit keer niet op tafel… maar als echte ervaren zeilers, direct in het vuistje!
Het was een spannende race, maar we hebben gewonnen Met dank aan de jongelui aan boord. Dus hoog tijd om nog even te ankeren en te zwemmen, want we hebben ons natuurlijk flink ingespannen. Aan de overkant van de thuishaven vinden we een rustige baai waar we nog anderen uit de groep zien liggen. Iedereen in zijn eigen herinneringen verzonken, moe maar absoluut voldaan.
Nog een paar laatste minuten terug naar de haven. En hier begint ons volgende spektakel… het tanken van het zeiljacht. We hebben de groep hierop vanmorgen al voorbereid. Er liggen wel 30 zeiljachten en motorjachten te wachten voor de tanksteiger, dus het is dringen. Met de juiste tactiek manoeuvreren we ons toch nog ergens tussendoor zodat we niet al te lang hoeven te wachten. De havenmeester kent Robbert inmiddels. Maar ik als onervaren…. Wat een botenmassa zo weer bij elkaar. Help! ik wil terug de zee op!!
De week sluiten we traditioneel af met een kadeborrel. Iedereen neem zijn restjes eten en drinken mee van boord en verzamelen we bij de locatie waar we ook de eerste briefing met elkaar deden. De stoep ligt vol met chips-zakken en iedereen is vol van verhalen van afgelopen week.
Er worden al plannen gemaakt voor volgend jaar!
Nou mensen, WIJ ZIJN ER ABSOLUUT WEER BIJ !!!
En o, ja …We zijn weer terug aan land… terug in de werkelijkheid. De Corona! Dus we nemen gepast afscheid van elkaar met een veilige knuffel. Taxi’s of andere vormen van transfers terug naar de airport voor de volgende ochtend zijn gereserveerd. De stoep schoongeveegd! Wel thuis!!
Hiermee sluiten we onze eerste week als flottielje-begeleiding af. Wat een Feest! Veel mensen hebben elkaar leren kennen, veel gelachen met soms een ontroerende traan... maar enorm genoten van alles wat we hebben gezien en gedaan.
Bijgekleurd en uitgewaaid sluit ik dit dagboek af. Op naar nog heel veel mooie avonturen!
- Deel 3 gemist? Lees 'm hier.
Geschreven door Gwen. Wil je ook een keer meezeilen of op een eigen boot in een flottielje? Neem gerust contact met ons op om de mogelijkheden te bespreken.
